Index spelbeschrijvingen

Samenvattend
Positief: elegant eenvoudige spelregels, mensen met enig ruimetelijk inzicht zullen dit spel zeer waarderen
Negatief: wat erg abstract

Beoordeling

Pueblo

Naam: Pueblo Uitgever: Ravensburger Aantal spelers: 2-4 Leeftijd: vanaf 10 jaar Ontwerper: Michael Kiesling en Wolfgang Kramer Tijdsduur: ongeveer 1 uur Prijs: ongeveer 36 €

Pueblo is een van de spellen die op het NK Bordspellen voor Teams 2002 gespeeld (zou) word(t)(en). Het is een van de nieuwste spellen van Ravensburger dit jaar (2002) en ik vind het een geslaagde uitbreiding van hun assortiment. Waar Mexica me om een of andere reden niet kon bekoren spreekt Pueblo me wel aan.

De spelregels zijn vreselijk simpel: alle spelers krijgen een aantal blokjes/bouwstenen (bij 4 spelers bijvoorbeeld krijgt elke speler 5 bouwstenen in zijn eigen kleur en 4 neutrale bouwstenen). Deze bouwstenen moeten op het bord geplaatst worden. Als eerste moet iedereen een gekleurde bouwsteen op het bord plaatsen. In de tweede beurt mag een speler kiezen of hij een gekleurde bouwsteen of een neutrale bouwsteen (waarmee je de gekleurde stenen kunt afdekken) plaatst. In de derde beurt is de speler verplicht om een andere bouwsteen dan in de vorige beurt te plaatsen. In beurt 4 is er weer de keuze, etc. Naast het bord is een rand waarop het opperhoofd loopt. Telkens wanneer een speler een blokje geplaatst heeft, wordt het opperhoofd 1, 2, 3 of 4 plaatsen langs het bord vooruit gezet. De speler die aan de beurt is mag zelf bepalen hoeveel vakjes deze verzet wordt. Daarna gaat het opperhoofd recht vooruit kijken en bepaalt van welke speler de gekleurde blokjes te zien zijn. Elk gekleurd vlakje levert strafpunten op: elk zichtbaar vlakje op het eerste niveau 1 strafpunt, op het tweede niveau 2 strafpunten etc.

Voorbeelden telling: Wanneer het opperhoofd op plek A staat, dan krijgt geen enkele speler strafpunten. De gekleurde blokjes zijn namelijk niet zichtbaar voor het opperhoofd omdat deze afgeschermd worden met een neutraal blokje. Wanneer het opperhoofd op plek B staat, dan krijgt in dit voorbeeld de speler met de lichtblauwe kleur 2 strafpunten. Er is namelijk een blokje op het tweede niveau zichtbaar. Op plek C krijgt de speler die met donkerblauw speelt 3 strafpunten (1 vlak op het eerste niveau + 1 vlak op het tweede niveau). Op plek D krijgt de speler die met lichtblauw speelt 2 strafpunten en speler 'rood' maar liefst 8. Een uitzondering op deze telling is wanneer het opperhoofd eindigt op een van de vier hoekpunten van het bord. Dan wordt van boven af gekeken hoeveel vlakjes van elke kleur zichtbaar zijn en wordt er voor elk gekleurd vlakje 1 strafpunt toegekend, ongeacht de hoogte waarop zich dit vlak bevindt.

Deze strafpunten worden bijgehouden op een apart scorebord. Het spel is ten einde wanneer alle spelers hun blokjes geplaatst hebben. Daarna volgt er nog een laatste telronde, waarbij het opperhoofd een voor een nog eens alle vakjes afgaat en de strafpunten bepaalt.

De speler die aan het eind de minste strafpunten heeft, heeft gewonnen.

Afbreekvariant
In de afbreekvariant moeten de spelers het bouwwerk weer gaan afbreken. Een speler mag in zijn beurt kiezen uit twee acties: of 1 bouwsteen uit het bouwwerk verwijderen (een eigen kleur of een neutrale kleur; wanneer een speler geen eigen kleur meer op het bord heeft staan, dan mag hij ook geen neutrale meer wegnemen en moet hij kiezen voor de tweede actie) of het opperhoofd 1, 2, 3 of 4 velden verplaatsen en de desbetreffende boetes uitdelen. Het spel in deze variant is ten einde wanneer de laatste gekleurde bouwsteen verwijderd is.

Variant voor gevorderden
In de doos zit materiaal voor een variant voor gevorderden. Dit materiaal bestaat uit tempels en beurtfiches. Aan het begin van het spel worden de tempels op het bord gelegd. Op geen enkele manier mag er op deze plekken gebouwd worden. Verder wordt aan het begin van het spel en halverwege het spel een veiling gehouden. Spelers kunnen dan bieden op speelpositie (startspeler, tweede speler, etc.). Het aantal geboden punten wordt het het scorebord voor de strafpunten toegevoegd. De spelregels zijn verder hetzelfde als in het basisspel.

Mening

Moelijkheidsgraad
De regels van het spel zijn behoorlijk simpel, zelfs de regels voor de gevorderdenvariant. De simpele regels zijn bedrieglijk: het is een pittig spel. Het vergt enig ruimtelijk inzicht en het is beslist niet gemakkelijk om je strafpunten tot een minimum te beperken. Het is me een keer gelukt om maar 21 strafpunten te krijgen, maar ik ben ook al eens het scorebord afgevlogen (meer dan 100 punten).

Speelplezier
Ik vind het persoonlijk een enorm leuk spel (in ieder geval leuker dan de andere drie spellen die op het programma van het NK stonden). Elegant en degelijk in al zijn eenvoud, met bovendien een tweetal leuke varianten. En het zou me niks verbazen als er nog meer varianten bedacht gaan worden. Ik heb het nu verschillende keren gespeeld en hoe meer je het speelt, hoe meer mogelijkheden je ontdekt. Zo zijn er bijvoorbeeld genoeg mogelijkheden om je tegenstanders behoorlijk dwars te zitten, door bijvoorbeeld een blokje zodanig te plaatsen, dat een andere speler zijn geplande neutrale tegel om zijn kleur af te dekken niet meer kan plaatsen.

Design en functionaliteit
Een vrolijk en kleurrijk design met stevige blokjes. Prima materiaal. Een beetje vreemd wel vond ik de foto op de achterkant van de doos. Daarop staat een stelling afgebeeld die absoluut niet kan. Of was dat soms een variant die niet beschreven staat? Dat elke speler alleen gekleurde blokjes mag plaatsen?

EINDBEOORDELING: