Index spelbeschrijvingen

Samenvattend
Positief: chaotisch, veel mogelijkheden je tegenstanders dwars te zitten
Negatief: matige geluksfactor, misschien is voor sommigen het spelmechanisme wat te kunstmatig

Beoordeling

Wongar

Wongar heeft een aboriginal-thema. Toch doet het behoorlijk abstract aan. De bedoeling van het spel is om zoveel mogelijk invloed te verkrijgen in de 10 gebieden op het bord. Tijdens het houden van rituelen kun je, met je invloed in dat gebied, punten vergaren. Het spel valt uit elkaar in twee stukken: een reguliere spelbeurt en rituelen, die een speciaal onderdeel zijn van een regulier spelbeurt.

Begin van het spel
Iedere speler kiest een kleur. In elke kleur zijn er drie verschillende soorten kralen: schijven, cylinders en kubussen. Aan het begin van het spel levert elke speler 4 van elke soort in, die vervolgens in het opbergzakje worden geschud en (willekeurig) over de 10 gebieden worden verdeeld. Ook krijgt elke speler 2 ritueelkaarten. In elk gebied wordt ook nog een stapeltje kaarten (15 gebiedskaartenkaarten; voor elk gebied dezelfde) gelegd. De gebiedskaarten worden gedekt neergelegd, en alleen de bovenste kaart van de stapel wordt omgedraaid zodat die zichtbaar is. De gebiedskaarten geven de acties weer, die je kunt uitvoeren. Zo zijn er 3 gebiedskaarten waarmee je cylinders op het bord kunt bijplaatsen, 2 kaarten om kubussen bij te plaatsen en 1 om schijven bij te plaatsen. Als je een dergelijke kaart trekt, dan moet je in ieder geval 1 van de kralen in het gebied leggen waar je het kaartje gepakt hebt, en verder mag je 1) nog twee van dezelfde kralen in (een) gebied(en) naar keuze leggen, of 2) een kraal in een gebied naar keuze leggen en een ritueelkaart pakken of 3) 2 ritueelkaarten pakken. Verder zitten er nog de volgende kaarten in de stapel van 15:

• 1 kaart waarmee je 4 ritueelkaarten mag nemen
• 1 kaart waarmee je 3 kralen (wel van dezelfde soort!) naar keuze op het bord mag bijplaatsen
• 2 schorpioenkaarten
• 2 voorouderkaarten, waarmee je de voorouder in bezit krijgt en de voorouder op het bord 1 gebied mag verplaatsen om een ritueel te starten
• 2 stamoudste kaarten, waarmee je de stamoudste in bezit krijgt en de stamoudste op het bord 1 of 2 gebieden mag verplaatsen om een ritueel te starten
• 1 kaart met voorouder en stamoudste, waarmee je de stamoudste en de voorouder in bezit krijgt en een ritueel start in het gebied waar je de actiekaart gekozen hebt

Geloot wordt verder, wie begint met het houten stamoudste-figuur en wie het houten voorouder-figuur krijgt. Wie in het bezit is van de stamoudste-figuur, heeft recht op een gratis ritueelkaart aan het begin van elke beurt. Degene die de voorouder in bezit heeft, mag/moet die beurt beginnen. Verder is er nog een houten boomerang, die de beginspeler aan het begin van de beurt krijgt. De houten stamoudste- en voorouder-figuren worden in 2 gebieden op de in de handleiding aangegeven startpositie op het bord geplaatst.

De stapel ritueelkaarten wordt gedekt op de tafel neergelegd. In de stapel zitten 14 schijfkaarten, 12 kubuskaarten, 10 cylinderkaarten, 2 'dubbele actie'-kaarten en 2 schorpioenkaarten. Met de schijf-, cylinder- en kubuskaarten kun je tijdens een ritueel 1 van de op de kaart aangegeven kralen uit een aangrenzend gebied in het gebied schuiven waar het ritueel wordt gehouden, of een kraal van de op de kaart aangegeven vorm van je tegenstander van het bord verwijderen. Met de 'dubbele actie'-kaart mag je 1 actie tweemaal uitvoeren (2 maal een kubus van een tegenstander van het bord verwijderen, 2 maal een cylinder van een tegenstander verwijderen, 2 maal een cylinder van jezelf uit een naburig gebied inschuiven, etc. De regel is: je mag niet twee keer een verschillende vorm verwijderen of inschuiven. Wel mag je dezelfde vorm van verschillende tegenstanders verwijderen, of dezelfde vorm uit twee verschillende naburige gebieden inschuiven).

Een speciale betekenis heeft de houten schorpioen, die aan het begin van het spel onderaan het schorpioenspoor wordt gezet: de speler die een schorpioenkaart trekt (in elke stapel gebiedskaarten zitten er 2, maar ook in de stapel ritueelkaarten zitten er twee) moet de schorpioen 1 vakje omhoog verplaatsen op het schorpioenspoor en zijn telsteen evenveel plaatsen acheruit zetten als dat er spelers achter hem staan. Dit houdt in dat diegene die achter staat in score geen last heeft van schorpioenkaarten, maar wel de speler die vooraan staat in puntenaantal. Als de schorpioen bovenaan het schorpioenspoor is gekomen, dan wordt die ronde nog afgewerkt en is het spel ten einde.

Spelronde
De spelronde gaat als volgt:

• De speler met de stamoudste in bezit krijgt een ritueelkaart (en controleert of het een schorpioen is; is het een schorpioenkaart, dan verzet hij de schorpioen op het spoor en kijkt of het strafpunten oplevert)
• De speler met de voorouder in bezit krijgt de boomerang, en begint de beurt. Had dezelfde speler de boomerang en de voorouder al, dan gaan die beiden (kloksgewijs) naar de volgende speler
• De speler met de boomerang in bezit begint de beurt en draait in de gebieden waar geen gebiedskaart meer open ligt, de bovenste kaart om (NB: In de allereerste beurt zijn alle gebieden al ontsloten). Bij elke schorpioen die de speler draait wordt de schorpioen omhoog geschoven langs het schorpioenspoor en wordt gekeken of de speler strafpunten krijgt
• Vervolgens kiest de beginspeler een gebiedskaart en voert de actie op de gebiedskaart uit (zie 'Rituelen uitvoeren' voor de handelingen tijdens een ritueel)
• De volgende speler is aan de beurt met het kiezen van een gebiedskaart. Dit gaat net zo lang door tot alle spelers een gebiedskaart hebben getrokken

Rituelen uitvoeren
Als de speler een gebiedskaart met de stamoudste, de voorouder, of beiden heeft getrokken dan is het verloop als volgt:

• De speler krijgt de houten figuur die op de gebiedskaart staat (stamoudste, voorouder, of beiden)
• De speler verzet de houten figuur op het bord volgens de regels (stamoudste 1 of 2 gebieden verplaatsen, voorouder 1 gebied verplaatsen of beide figuren op het gebied zetten waar de kaart getrokken is)
• De speler die de actiekaart heeft getrokken mag nu beginnen met het spelen van 1 ritueelkaart en de actie die aan de kaart verbonden is uitvoeren
• Vervolgens wordt gekeken welke spelers nog meer in dat gebied aanwezig zijn. Kloksgewijs mogen die nu ook elk een ritueelkaart spelen.
• Ritueelkaarten worden gespeeld totdat alle spelers gepast hebben
• De kralen worden geteld. De speler met de meeste kralen in elke soort krijgt nu punten. Het aantal punten is afhankelijk van welk soort ritueel er is gespeeld (voorouder, stamoudste, of beiden) en is ook afhankelijk van waar de schorpioen zich op het spoor bevindt. Hoe hoger de schorpioen staat (en hoe verder in het spel) hoe meer punten je krijgt. Is de voorouder bij het ritueel betrokken, dan krijgt de speler 4 punten (of 5 of 7, afhankelijk van waar de schorpioen zich bevindt) voor elke kralensoort waarin hij de meerderheid heeft. Is de stamoudste erbij betrokken, dan levert dat 3 punten (of 4 of 6, afhankelijk van de positie van de schorpioen) voor elke meerderheid in elke kraalsoort op. Zijn zowel de stamoudste als ook de voorouder betrokken in het ritueel, dan is dat slechts 2 (of 3, of 5) punten.

Tot slot
Spelers bewaren hun getrokken gebiedskaarten. Aan het eind van het spel worden de gebiedskaarten met de schijven, de cylinders en de kubussen uit de eigen stapel gehaald en geteld. Degene die de meeste cylinder-gebiedskaarten heeft krijgt nog eens 8 punten, en dat zelfde geldt voor diegene die de meeste kubus-kaarten en de meeste schijfkaarten heeft.

Mening

Moelijkheidsgraad
De regels van het spel zijn matig complex, maar na keertje spelen valt het allemaal nogal mee. Zeker geen familiespel. Meer voor de liefhebber van wat complexere spellen zoals Eufraat & Tigris, Java en Torres.

Speelplezier
De eerste keer dat we het spel speelden kwam het nogal chaotisch over: het geschuif met de houten figuren, het geschuif met kralen, en dan ook nog je gebiedskaarten en ritueelkaarten in de gaten houden. De tactiek was totaal niet duidelijk. Tegen het eind van het spel begon het wat te dagen, en het spel verliep de tweede keer dat we het speelden dan ook een stuk soepeler. Dan blijkt pas hoe divers het spel is, en dat je verschillende tactieken kunt volgen om de overwinning te behalen. Je kunt bijvoorbeeld proberen om in 2 gebieden heel sterk te maken en vervolgens de houten figuren tussen deze twee sterke gebieden heen en weer te schuiven om op die manier gemakkelijk rituelen te kunnen winnen. Of je kunt je concentreren op een bepaald soort kraal, als je veel van die kraalsoort tussen je ritueelkaarten hebt zitten, zodat je bij elk ritueel 'een graantje meepikt' met 1 kraalsoort. Een aanvullende tactiek hierop is dan ook om van die kraalsoort dan ook gebiedskaarten te sparen, zodat je aan het eind van het spel nog eens 8 punten extra krijgt. Of het je lukt met een bepaalde tactiek is gedeeltelijk een kwestie van geluk (uit welke gebiedskaarten mag je kiezen en passen die in jouw strategie?, welke ritueelkaarten trek je?) en ook afhankelijk van je tegenspelers die je erg dwars kunnen gaan zitten. Toch valt er nog behoorlijk wat te sturen, met een beetje denk- en rekenwerk. Verder maakt die geluksfactor dat het spel wel spannend blijft. Al een aantal keren dat we het spel speelden veranderde 'een hopeloze zaak' in een overwinning. De scores kunnen wel eens jojo-en, en voor diegenen die daar niet van houden zal dit nooit een favoriet spel worden.

Design en functionaliteit
Het ontwerp is apart en het doet een beetje 'new age'-achtig aan. Abstracte vormen en bijzonder kleurrijk. De eerste keer dat we de doos openmaakten vroegen we ons af wat nu de voorkant en de achterkant van de kaartjes was. Maar dat wordt al snel duidelijk. Als je het spel openklapt in het gezelschap van anderen, die het spel niet kennen, trekt het gegarandeerd de aandacht :-)

EINDBEOORDELING: