Spellenavond 'Roll the Dice', Veldhoven, 12 oktober 2002

De avond begon met de allereerste Algemene Ledenvergadering. Roll the Dice is sinds kort officieel een vereniging. In deze ledenvergadering werd het bestuur voorgesteld (alsof die niet al kenden :-); maar ja, zoiets moet officieel). Gelukkig duurde het uiteindelijk maar een uurtje, en konden we om half acht beginnen met spelen. Stef had het nieuwe spel van Spectrum meegebracht: Het Grote Winkler Prins Spel. Officieel ligt dit nog niet in de winkels, maar op het Spellenspektakel zal het zeker wel te koop zijn. Met z'n zessen begonnen we aan het spel. Het bleek een Triviant-achtig spel te zijn. Nu hou ik niet zo van dit soort vraag- en antwoordspelletjes; het is gewoon m'n voorkeur/smaak niet. Toch vond ik deze wel aardig. Ik vond hem wat minder recht-toe-recht-aan als de meeste anderen uit dit genre. De bedoeling van het spel is om zo snel mogelijk je boekenkast te vullen met alle delen van de Winkler Prins. De delen kun je winnen door op bepaalde vakken (biologie, mesnkunde etc.) een vraag juist te beantwoorden (hetzelfde als een triviant krijgen dus). Het verschil zit 'm in de extra actiekaarten die erbij zitten: je hebt kaarten waarmee je delen kunt roven uit de boekenkast van een tegenstander, als je deze tegenstander op het bord inhaalt, of je kunt een deel van een categorie waarvan je veel weet verruilen voor een ander deel, van een categorie waarvan je weinig weet. Ook bijzonder zijn de actiekaarten waarmee je een hint kunt vragen. Bij elke vraag staat namelijk niet alleen het antwoord, maar ook een hint. En die kun je dus met deze actiekaarten opvragen. Actiekaarten krijg je door op speciale vakjes terecht te komen. Na dik een uur kwamen we tot de conclusie dat het spel avondvullend was, en aangezien een paar van ons nog andere spellen op de wensenlijst hadden staan, braken we het af. Het tweede spel van de avond was Puerto Rico, dat ik op verzoek had meegenomen. Puerto Rico duurde behoorlijk lang, mede doordat 3 van de 5 spelers het nog nooit gespeeld hadden. Toen we klaar waren, waren ze aan een andere tafel net Sternenfahrer aan het afronden. Het spel zag er origineel en verzorgd uit, en ik wil hem beslist ook nog wel eens spelen. Als laatste deed ik mee met een potje Wyatt Earp, als afsluiter. Wyatt Earp is een vlot en leuk kaartspelletje voor 4, dat ongeveer 45 minuten tot een uur in beslag neemt.

Het was twee uur, en het was tijd om weer huiswaarts te gaan. Weer een leuke en geslaagde avond!